In het kader van een grootschalig project aan de UvA (What is Speaking Proficiency, ) hebben wij een methode ontwikkeld om objectief te meten hoe snel mensen spreken, hoeveel pauzes mensen laten vallen en hoe lang de pauzes duren. In deze voordracht gaan wij in op de methode om spreeksnelheid objectief te meten: een programma, geschreven in PRAAT, detecteert syllabes met behulp van informatie over intensiteit (dB) en stemhebbendheid van het spraaksignaal. Met dit programma is het mogelijk om spreeksnelheid te schatten zonder voorbewerking van het spraaksignaal, en zonder te hoeven transcriberen. Het programma is gevalideerd op twee verschillende corpora van gesproken Nederlands. Voor zover het mogelijk is het succes van het programma te vergelijken met bestaande methodes om spreeksnelheid te schatten, functioneert het programma goed en is het makkelijk te gebruiken omdat geen enkele voorbewerking van de spraakbestanden nodig is.