Het Nederlands kent tal van modale partikels, zoals zeker in Jij bent zeker Jan? en maar in Kom maar hier. Deze ongeaccentueerde woorden geven de hele zin een bepaalde kleuring, die lastig te omschrijven is. De voorspelling dat verwerving van deze woorden moeilijk moet zijn voor tweedetaalsprekers (Foolen 1986, Wenzel 2002) werd getoetst in een perceptieproef met de modale partikels toch, wel en zeker en hun geaccentueerde niet-modale tegenhangers (i.e., 'gewone' bijwoorden). NT2-sprekers en NT1-sprekers kregen telkens een contextzin aangeboden (bv. Emma wil haar fiets verkopen) en moesten daarna aangeven wat ze de best passende vervolgzin vonden: met een accent op het doelwoord (Ze fietst TOCH nooit) of met een accent elders in de zin (Ze FIETST toch nooit). De resultaten laten duidelijk zien dat NT2-sprekers inderdaad grote moeite hebben met modale partikels: bij de modale contexten scoren NT2-sprekers slechts 51% correct, d.w.z. conform de voorspelling, tegenover 94% voor NT1-sprekers.