In mijn proefschrift heb ik een signaalanalyse ontwikkeld die geoptimaliseerd is voor onbekende signalen (d.w.z. signalen waarvan geen a priori kennis beschikbaar is). Ik ga er vanuit dat perceptief belangrijke signaalcomponenten tijdens hun bestaan een deel van het basilair membraan domineren. Door de spatiotemporele continuiteit van het basilair membraan te behouden kunnen representaties ontwikkeld worden waarmee het mogelijk is om vast te stellen welke delen van het basilair membraan door een enkele harmonische gedomineerd wordt. Van deze harmonischen is de instantane frequentie met een nauwkeurigheid van 0.5% te schatten. Verder is het mogelijk om van een schoon signaal de meest robuuste signaalcomponenten vast te stellen en deze delen in zeer ruizige situaties (0 dB gebabbel) te identificeren en vervolgens te combineren.