De relatie tussen vorm en betekenis in taal lijkt niet arbitrair, zoals aangetoond aan de hand van intrinsieke toonhoogte van klinkers (IF0). IF0 correleert negatief met de openheid van de mond bij het uitspreken van de betreffende klinker. De mate van kracht (sterkte, grootte, gewicht, mannelijkheid) die luisteraars associëren met pseudowoorden is groot bij lage-IF0-klinkers en klein bij hoge-IF0-klinkers. Onderzoek naar het effect van intrinsieke eigenschappen van klinkers richt zich met name op IF0. Een andere intrinsieke eigenschap van klinkers is intensiteit (II). II correleert positief met mondopening. In de huidige studie onderzoeken we de effecten van zowel IF0 als II op betekenisvolle associaties van proefpersonen. Associaties zijn verkregen door middel van een leestaak waarin pseudowoorden aan proefpersonen zijn gepresenteerd. Resultaten bevestigen eerder onderzoek naar IF0 en laten zien dat proefpersonen een hoge II met meer kracht associëren dan een lage II. De keuze van `extreme' klinkers (lage/hoge IF0/II) is problematisch in de huidige aanpak, onder andere door de tegengestelde correlatie van IF0 en II met mondopening en verschillen tussen sprekers.